کاکتوس گیاهی است از تیره کاکتوسیان (Cactaceae) تیرهای از میخکسانان که اغلب خاردار و گوشتی هستند. انواع کاکتوس در ابتدا تنها در شمال و جنوب و نواحی مرکزی آمریکا رشد میکرد اما امروزه در بسیاری از مناطق گرم و خشک جهان توسط مردم پراکنده شده است. کاکتوس طی طوفانهای ناگهانی آب ذخیره کرده و آب ذخیرهشده را طی ماههای خشکسالی به مصرف میرساند. کاکتوسیان در ایران گونه بومی ندارند. بیشتر کاکتوسها ریشههای عمیقی داشته و ساقه شبکه مانندی دارند که بهعنوان منبع ذخیره آب عمل میکنند ساقه کاکتوس توسط تیغهایی محافظت میشود. کاکتوسها برگهای خیلی کوچکی داشته یا اصلاً برگ ندارند.
کاکتوس اچینو گروزنی تیغ زرد یکی از بهترین گزینهها برای طراحی دکوراسیون خانه، فضای سبز، تراریوم و پاسیو است. کاکتوس اچینو گروزنی یکی از معروفترین کاکتوسها در جهان میباشد تا حدی که خیلیها کاکتوس را با اچینو گروزنی میشناسند. اچینو گروزنی کاکتوسی است کروی، مقاوم و زیبا که در حدود ۲۵ تا ۳۰ سالگی گل میدهد. اچینو گرزونی در فصل بهار و تابستان رشد میکند. به راحتی دمای بالا و نور زیاد را تحمل میکند. هرچقدر نور بیشتری دریافت کند تیغهای زیباتری خواهد داشت البته باید از آفتاب سوختگی جلوگیری شود. اچینو گروزنی بومی کشور مکزیک است. اچینو در اوایل زندگی خود رشد سریعی دارد اما به سرعت رشد آن کند شده به طوری که برای رسیدن به ارتفاعی در حدود ۲۴ سانتیمتر به ۱۰ سال زمان نیاز دارد. اچینو بومی مکزیک است و در شرایطی که شبیه به زادگاهش باشد تا قطر ۹۰ سانتیمتر نیز رشد میکند. کاکتوس اچینو گروزنی تیغ زرد در صورتی که شرایط برایش مهیا باشد، در اواسط تابستان گلهای زرد رنگ زیبایی میتواند داشته باشد و دمایی بین ۱۰ تا ۲۴ درجه برای آن مناسب است. البته باید مراقب باشید دما هرگز به زیر ۵ درجه نرسد. نور کامل آفتاب میخواهد. البته نور مستقیم در روزهای بسیار گرم ممکن است باعث سوختگی این کاکتوس شود و از طریق بذر تکثیر میشود.
یکی از معیارهای تعیینکننده خاک مناسب برای کاکتوسها، آبوهوا است. بهگونهای که در آبوهوای گرم نیاز این گیاهان به خاک قابلنفوذ و سبک بیشتر احساس میشود درحالیکه در آبوهوای سرد که گیاهان نیاز به آبیاری چندانی ندارند به خاکی سنگینتر نیاز خواهد بود. بهطورکلی کاکتوسها خاکهای با PH کمتر از ۷ تا نزدیک به ۷ را میپسندند. در بیشتر متون، ترکیب اصلی خاک کاکتوسها در اندازههای زیر سفارش شده است: یک قسمت خاک باغچه بهاضافه یک قسمت شن و ماسه (به نسبت مساوی) بهاضافه یک قسمت کمپوست (مواد پوسیده گیاهی و خاکبرگ)، یا یکدوم قسمت خاک رسی بهاضافه یک قسمت ماسه بهاضافه یک قسمت خاک باغچه، یا یک قسمت کمپوست بهاضافه یک قسمت خاک پیت بهاضافه یک قسمت ماسه. هرگاه به ترکیبهای بالا در انتها، ۵ درصد خاک زغال اضافه شود اثر ویژهای در جلوگیری از پوسیدگی و دیگر بیماریهای قارچی خواهد داشت (حضور پتاس در خاک زغال، باعث این امر میشود). البته در متون مختلف و در گفتههای افراد باتجربه در زمینه تولید و پرورش کاکتوس به فرمولهای مختلف دیگری نیز اشاره شده است. برخی از افراد در ترکیب خاک خود از کود حیوانی و برخی دیگر از ورمی کمپوست استفاده میکنند. بهعنوانمثال میتوان به این ترکیب اشاره کرد: دو قسمت شن ریز شسته شده و شیرین (فاقد املاح) بهاضافه کمتر از یک قسمت کود گاوی پوسیده بهاضافه یک قسمت خاکبرگ پوسیده با اندازه متوسط ذرات بهاضافه مقدار بسیار کمی از قطعات خورد شده زغال چوب. خاک مناسب دیگری که معمولاً استفاده میکنند ۶۰ درصد شن شسته شده ۲۰ درصد پیت ماس و ۱۵ درصد ورمی کمپوست بهعلاوه مقداری زغال است.
این گیاه در حد متوسط گرما در فصل بهار تا پاییز و شبهای خنک نیاز دارد. هوای زمستان باید خنک باشد (حدود ۱۰ تا ۱۴ درجه سانتیگراد). کاکتوسهایی که تار دارند باید در محلی با دمای حداقل ۱۶ درجه نگهداری شوند. همچنین توجه داشته باشید که تهویه مناسب از جمله نیازهای کاکتوس است. بهترین درجه برای نگهداری کاکتوسها ۱۸ تا ۳۲ درجه سانتیگراد است.باید توجه داشته باشید که میزان تابش نور و روشنایی محیط نگهداری کاکتوسها در شکل ظاهری کاکتوسها، رنگ گل، تعداد گلها، ساقهها و شکل غنچههای گل اهمیت فراوانی دارد. اما توجه داشته باشید بهطورکلی، کاکتوسها به نور زیاد (نزدیک پنجرههای شرقی و غربی) و نور خیلی زیاد (نزدیک پنجرههای جنوبی) نیاز دارند. نکته حائز اهمیت در مورد میزان نور محیط نگهداری کاکتوسها در این است که چنانچه نور محیط کم باشد کاکتوسها طراوت و زیبایی خود را از دست میدهند و در مورد کاکتوسهایی که گل دارند، توانایی گلدهی خود را از دست میدهند. کاکتوس بعد از مدتی در نور کم از بین میرود. البته نور زیاد در تابستان باعث آفتابسوختگی میشود. رطوبت برای گیاه کاکتوس اهمیت چندانی ندارد. چرا که بومی مناطق خشک و صحراهای آمریکا است. آبوهوای گیاه کاکتوس باید تقریباً گرم یا کوهستانی باشد.
ابتدا گلدانی را برای کاشت کاکتوس انتخاب کنید که زهکشی مناسبی داشته باشد. برای این منظور میتوانید سطح زیرین گلدان خود را کمی سوراخ کنید. سپس سنگهای نسبتاً درشت جمعآوری کنید و آنها را به ارتفاع ۲ الی ۳ سانتیمتر (البته مقدار سنگ به میزان بزرگی و کوچکی گلدان شما بستگی دارد) در انتهای گلدان بریزید. بعد از آن مقداری ماسه ساختمانی تهیه و یا خریداری کنید. این ماسه را در ابتدا بشورید تا رس آن کاملاً جدا شود. آنقدر شستوشو را ادامه دهید تا آب صاف از ماسه سرازیر شود، سپس با استفاده از یک الک ماسه را الک کنید تا سنگهای ریزودرشت آن از هم جدا شود. سپس سنگهای ریز ماسه را با پیت ماس مخلوط کنید (یک پیمانه پیت ماس به اضافه دو پیمانه ماسه ریز به اضافه یک یا نصف پیمانه زغال کبابی خردشده). اگر در خانه مایکروفر دارید حدود ۵ دقیقه مخلوط آماده شده را در درون آن بگذارید. پس از سرد شدن مخلوط را روی سنگهای درشتی که در مرحله نخست آماده کرده بودید بریزید. بعد از آن با فشار دادن دست بر روی سطح موردنظر بستر را محکم کنید و یک لایه نازک سنگ ریزه روی بستر بریزید.
در مرحله آخر بذر کاکتوس را بر روی سطح موردنظر بپاشید طوری که بذرها به فاصله ۱ الی ۲ سانتیمتر از یکدیگر فاصله داشته باشند. سپس در ظرف را بگذارید در غیر این صورت نایلون یا پلاستیک بر روی آن بکشید و سپس بذر کاشته شده را در دمای ۲۰ تا ۳۰ درجه سانتیگراد قرار دهید. توجه داشته باشید که بذر زیر نور مستقیم خورشید نباشد. بعد از ۱۰ روز بذرها جوانه میزنند و شروع به رشد میکنند. شما باید پس از کاشت کاکتوس بذر، هر دو هفته یکبار سم قارچکش را بر روی بستر خاک به اندازه استاندارد اسپری کنید. کاکتوس تا سه ماهگی نیاز به هیچ کودی ندارد. به بذر کاکتوس هر از چند گاهی سر بزنید تا حشرات و موارد مشکوک را شناسایی کنید.
با توجه به استقامت و بردباری کاکتوسها نسبت به شرایط محیطی و گسترش آپارتماننشینی و زندگی پرمشغله امروزی سالبهسال بر تعداد پرورشدهندگان این گیاه افزوده میشود. کاکتوس یکی از گیاهان پرطرفدار است که میتوانید یک گیاه عالی برای آپارتمانهای بدون بالکن امروزی باشد. برخی از افراد به این دلیل کاکتوسها را دوست دارند که فکر میکنند این گیاه مقاومت بیشتری نسبت به سایر گیاهان دارد و در نتیجه نگهداری از آن هم زحمت کمتری خواهد داشت. این طرز فکر تا حدودی درست است به این دلیل که کاکتوس میتواند آب اضافی را در خود ذخیره کند و هنگام کمآبی از آن تغذیه کند، اما باید به یاد داشته باشیم این به آن معنا نیست که نگهداری کاکتوس بدون کمترین زحمتی امکانپذیر است. البته باز هم تأکید میکنیم کاکتوس به دلیل توان ذخیره آب، بهترین گیاه برای نواحی خشک و کم آب بهحساب میآید. شاید شما هم در صحراهای خشک کاکتوسهای بزرگی را دیده باشید که در شرایط آب و هوایی بسیار بد هم دوام آوردهاند؛ دلیل این موضوع آن است که کاکتوس میتواند با یکبار ذخیره آب، ماهها بدون آب به زندگی خود ادامه دهد. این نکته هم جالب است که ذخیره آب توسط ریشههای کاکتوس انجام میشود.
کاکتوس ریشههای بسیار بلندی دارد که به کمک آنها میتواند آب موردنیاز را در خود ذخیره کند. شاید بتوان گفت این بزرگترین تفاوت کاکتوس با سایر گیاهان است. اگر شما در خانه گیاه کاکتوس دارید دقت کنید درون خاک کاکتوس باید از شن و سنگریزه نیز استفاده کنید. همچنین به خاطر داشته باشید این گیاه به نور زیاد احتیاج دارد و باید در محیطی گرم قرار بگیرد. از دیگر نکاتی که باید به آن توجه کنید آبیاری کاکتوس است. به خاطر داشته باشید کاکتوس نسبت به سایر گیاهان باید با فاصله زمانی طولانیتری آبیاری شود. البته آبیاری کاکتوس باید با توجه به نوع آن، فصل، گرمای محیط و اندازه گیاه تعیین شود. با در نظر گرفتن همه این موارد و از آنجا که امروزه کاکتوسها در اندازههای مختلف ارائه و فروخته میشوند، میتوانید با توجه به فضای خانه خود، تعدادی از این گیاه را در نقاط مختلف نگهداری کنید. گلدانهای رنگی و کوچک کاکتوس بهخوبی میتوانند پشت پنجره، روی میزهای کنار دیوار و کنار قاب عکسهای رومیزی قرار بگیرند و جلوهای خاص به اتاق، سالن و خانه شما بدهند.
برای خرید بذر کاکتوس به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.
همچنین از راههای زیر نیز میتوانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:
۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:
https://www.instagram.com/zerafat.shop
۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:
۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳
چمن مونتکارلو نوعی چمن است که برگهای به نسبت درشت و بزرگی دارد. از مشخصات این نوع چمن داشتن برگهای گرد است. رشد سریعی دارد. این نوع چمن آبی بیشتر در درون آکواریوم برای زیباسازی کشت میشود. چمن مونتکارلو به رنگ سبز روشن است. کفپوش فوقالعاده زیبایی برای سطح موردنظر میباشد، طوری که زیبایی را به محیط تزریق میکند. این نوع چمن را بیشتر در آکواریوم میکارند. با استفاده از چمن مونتکارلو میتوانید محیط آکواریوم خود را بهطور طبیعی زیبا و دلباز کنید و محیط واقعی به وجود بیاورید و از آن لذت ببرید. از گیاهان چندساله است.دمای مناسب برای رشد این گیاه ۱۸ تا ۲۷ درجه سانتیگراد است. به آبیاری زیادی نیاز دارد. همیشه باید پر آب باشد. از گیاهان آفتاب دوست است که برای رشد به نور زیاد خورشید نیاز دارد. در برابر سایه مقاوم است.
برای کاشت بذر چمن آکواریوم بهتر است از خاک مخصوص چمن آکواریوم استفاده نمایید. این خاک بهصورت شن ریز است و تمام مواد مغذی موردنیاز گیاه را در خود دارد.دلیل اینکه از این خاک برای آکواریوم استفاده میشود این است که مثل شن است نه آب را کثیف میکند و نه بر روی سطح آب میآید. ابتدا مقداری شن دانه متوسط یا دانه ریز کف ظرف خود بریزید. سپس یک لایه ۲ الی ۳ سانتی از خاک مخصوص آکواریوم بر روی شنها ریخته و سطح را صاف کنید سپس روی سطح خاک خوب آب اسپره کنید. اکنون بذر چمن مونتکارلو را روی خاک بپاشید و مجدد روی آن آب اسپره کنید. اینکه چه مقدار بذر چمن را بر روی خاک بریزید بستگی به شما دارد هر چقدر بیشتر بریزید چمن شما پرپشتتر میشود هرچند اگر کمتر هم بریزید بعد از مدتی سطح پر خواهد شد. حالا روی ظرف را با سلفون خوب ببندید و ظرف کاشته شده را در مکانی گرم مثل پشت بخاری بگذارید هر چقدر جای بذر چمن آکواریوم گرم باشد زودتر سبز میشوند معمولاً بین ۳ الی ۵ روز جوانهها نمایان میشوند اما اگر مکان شما گرم نباشد دیر جوانه میزنند. این نوع چمن را میتوانید هم برای چمن آکواریوم و هم برای چمن تراریوم بکارید.
برای خرید بذر چمن به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.
همچنین از راههای زیر نیز میتوانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:
۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:
https://www.instagram.com/zerafat.shop
۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:
۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳
در حدود چهار قرن قبل از میلاد به خواص درمانی چغندر آَشنا بوده و از آن استفاده میکردهاند. چغندر بهطور بومی در ناحیه مدیترانه و شرق اروپا وجود داشته است و در حال حاضر در بیشتر نقاط دنیا کشت میشود. چُغُندَر (چگندر، چندر) گیاهی از خانوادۀ اسفناجیان با ریشه غدهای و قندی و برگهای درشت و پهن که مواد غذایی در ریشهی ستبرش اندوخته میشود. چغندر دو نوع است. یک نوع آن چغندر معمولی است به رنگ بنفش تیره و یا قرمز و نوع دیگر آن چغندرقند است به رنگ زرد روشن که به مقدار بسیار زیاد در نقاط مختلف دنیا برای استفاده از شکر آن کشت میشود. چغندر گیاهی یکساله تا چندساله است. در سال اول برگهای روزت با دم برگ نسبتاً طولانی تولید میکند و در سال دوم به فاز زایشی میرود. اغلب گیاهان این خانواده هالوفیتوپساموفیت هستند و دارای اهمیت اکولوژیکی و اقتصادی میباشند. خانواده Chenopodiaceae عمدتاً علفی و یکسالهاند ولی در میان آنها انواع چندساله، درختچهای و بندرت درختی هم مشاهده میشود. ساکارز در برگهای بزرگ چغندر در هنگام روز ساخته میشود و شب به ریشه میرود در آنجا ذخیره میگردد و طبقههای ریشه کلفت میگردد. رنگ ریشههای چغندر ممکن است زرد یا سفید یا سرخ تیره باشد. چغندر در سال اول تولید ریشه متورم و ضخیم و مغزدار میکند که پر از مواد غذایی است و در سال دوم تولید ساقه سفت گل دهنده و بذر مینماید. گردهافشانی با باد و یا حشرات انجام میگیرد.
چغندر لبویی را به خاطر ریشههای شیرین آن میکارند و بهعنوان پیشغذا و در سالاد و برخی از غذاها استفاده میشود، چغندر لبویی گیاهی دوساله بوده، در سال اول کاشت، چغندر تولید ریشه میکند و در همان سال قابلبرداشت است و در سال دوم تولید گل و بذر میکند و مواد قندی به ساقههای آن میرود و در نتیجه برگهای شیرینتری به وجود میآورد. چغندر لبویی در هر آب و هوایی رشد میکند ولی هوای خنک را ترجیح میدهد و بهترین رشد را دارد. چغندر لبویی روزبلند بوده به این معنا که طول روز نباید کمتر از ۱۰ ساعت باشد تا محصول مرغوبتری را تولید کند. لبو همان چغندر پخته است. در زبان آشور و بابل چغندر را لپتو میخواندهاند و در آرامی لپتا و لیپتا مینامیدهاند و بعید نیست که اصل لبوی فارسی همین باشد.
چغندر بهسادگی در گلدان رشد میکند و علاوه بر ریشه خوراکی آن به خاطر برگهای زیبایش گلدان جذابی را به وجود میآورد. قطر ریشه چغندر حدوداً از ۳ تا ۷ سانتیمتر بوده و طول برگهای آن گاهی به ۳۰ سانتیمتر نیز میرسد. انشعابات اطراف ریشه متورم گاهی به ۹۰ سانتیمتر نیز توسعه پیدا میکنند. مکان نگهداری چغندر باید نورگیر و دارای آفتاب مستقیم باشد. خاک گلدان و محل کشت نباید خیلی سنگین (فشرده) یا خیلی سبک باشد، چغندر در این خاکها بدفرم میشود. چغندر تحمل خشکی را دارد ولی بهتر است همیشه سطح خاک مرطوب باشد و آبیاری بعد از خشک شدن کامل خاک انجام شود. بهتر است قبل از کاشت بذر چغندرها را به مدت ۱۲ تا ۲۴ ساعت در آب خیس کنید، چغندر را معمولاً از اوایل بهار تا اواسط پاییز میکارند ولی بهترین زمان برای کاشت بهاره، دو هفته قبل از آخرین سرما و برای کاشت پاییزه یک ماه قبل از شروع سرما است.
بهتر است گلدان بزرگی را برای کاشت انتخاب کنید تا فضای کافی برای رشد ریشه باشد. گلدان را با خاک نیمه سبک و نسبتاً غنی پر کنید. ترکیب خاک باغچه و خاکبرگ یا کود دامی پوسیده مناسب است. میتوانید از خاکهای آماده همانند کمپوست نیز استفاده کنید. استفاده از خاکهای آماده محصول ایده آل را تضمین میکند. بذرها را در عمق ۳ تا حداکثر ۴ سانتیمتر قرار دهید و بر روی آن خاک نرم بریزید و گلدان را آبیاری کنید. طوری آبیاری نکنید که بذرها جابجا شود. چغندر را معمولاً به خاطر ریشه آن میکارند به همین دلیل فاصله بین بذرها باید ۱۵ تا ۳۰ سانتیمتر باشد تا ریشههای خوشفرم و ایده آلی داشته باشیم. اگر چغندر را به خاطر مصرف برگهای آن میکارید میتوانید فاصله بذرها را ۱۰ سانتیمتر یا کمی کمتر در نظر بگیرید. بذر چغندر بعد از گذشت ۳ تا ۵ روز جوانه میزند. دمای ایده آل برای کاشت چغندر لبویی ۱۶ تا ۱۸ درجه است. بعد از گذشت ۵۰ تا ۶۰ روز از کاشت بذر چغندر لبویی قرمز تیره، آماده برداشت است. برگها را هنگامیکه به ارتفاع ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر میرسند و ریشهها را در قطر ۳ تا ۵ سانتیمتر برداشت میکنند. (ریشهها بعد از گذشت ۳ تا ۴ ماه آماده برداشت هستند)
چغندر لبویی را در مناطق سرد و معتدل اوایل اسفند و در مناطق گرم اواخر تابستان و شهرهای گرمسیری که زمستانهای گرمی دارند در اواخر پاییز اقدام به کاشت چغندر میکنند. مرحله اول آمادهسازی زمین کاشت است. ابتدا مقداری کود دامی پوسیده بر بستر کشت ریخته و خاک را زیرورو کنید تا نرم و یکنواخت شود. خاک چغندر لبویی باید دارای زهکشی خوبی باشد. خاکهای سنگین باعث بدفرم شدن ریشه میشود. اگر هنگام کاشت چغندر لبویی در اوایل بار با شرایط خاصی روبرو شویم و سرما برای مدت طولانی ادامه داشته باشد ممکن است به گل (بذر) برود. قبل از کاشت بهتر است بذرها به مدت ۱۲ تا ۲۴ ساعت در آب خیس بخورد. بذرها را در عمق ۳ تا ۴ سانتیمتری بکارید و بر روی آن خاک نرم بریزید تا قبل از جوانهزنی نباید اجازه دهید خاک کاملاً خشک شود. آبیاریهای اولیه باید بهآرامی صورت پذیرد تا بذرها جابجا نشود. جوانهزنی معمولاً در شرایط مناسب و طی ۳ تا ۵ روز اتفاق میافتد. چغندر را معمولاً به دو صورت دست پاش و ردیفی میکارند.
در روش دست پاش بذرها را بهطور یکنواخت بر روی سطح خاک ریخته و بر روی آن خاک نرم میریزیم یا با شن کش سطح خاک را زیرورو میکنیم تا بذرها زیر خاک برود. بعد از رشد چغندرها و هنگامیکه طول جوانهها به ۷ سانتیمتر رسید اقدام به تنک کردن (حذف بوتههای اضافه و کاهش تراکم چغندر) میکنیم. به این صورت که تربچهها را با فاصله ۸ تا ۱۰ سانتیمتر در نظر میگیریم و گیاهانی که در بین آنها روییدهاند را حذف میکنیم.
در این روش فاصله ردیفها را ۳۰ تا ۴۵ سانتیمتر و فاصله بین بوتهها را ۸ تا ۱۰ سانتیمتر در نظر میگیریم. همانند روش قبل بذر چغندر ر ا در عمق ۳ تا ۴ سانتیمتر میکاریم. آبیاری چغندر باید به گونهای باشد که سطح خاک خشک نشود و غرق آبی هم نباشد. زمین کاشت چغندر لبویی باید عاری از هر گونه علف هرز باشد. برداشت چغندر لبویی هنگامی فرا میرسد که قطر آن بین ۳ تا ۵ سانتیمتر باشد، البته تا قطر ۷ سانتیمتر نیز قابلقبول است ولی بیشتر از این باعث سخت شدن و خشبی شدن شده و از کیفیت آن میکاهد و به پوکی ریشهها میانجامد.
۱-چغندر خوب آن است که زیاد در خاک نمانده باشد زیرا چغندری که زیاد رسیده باشد سفت میشود.
۲-طبع چغندر گرم و تر است.
۳-رنگ ارغوانى چغندر به دلیل وجود ترکیبى به نام بتاسیانین است که خاصیت ضد سرطانى داشته و از بروز سرطانها بهخصوص سرطان کولون جلوگیرى میکند.
۴-فیبر زیاد موجود در آن، موجب کاهش سطح کلسترول خون و کاهش خطر بروز سکتههای قلبی در بیماران قلبی است.
۵-مصرف لبو از بروز جذام جلوگیری میکند.
۶-پخته این گیاه، رعشه را معالجه میکند و بسیار آرامشبخش است.
۷-لبو برای مغز و اعصاب مفید است
۸-آب لبوی خام برای التهاب مثانه، رفع یبوست مفید است و علاوه بر آن این گیاه دارای ویتامینهایی است که اشتهاآور است.
۹-مصرف لبو لکههای سفیدی که در پوست بدن پدید آمده و موجب مرض پیسی میشود را از بین میبرد.
۱۰٫ چغندر لبویی برای درد مفاصل و نقرس مفید است
۱۱٫ شیره چغندر سیستم گردش خون را بهبود میبخشد و سیستم ایمنی بدن را ارتقاء میدهد
۱۲٫ تولید گلبولهای قرمز خون
۱۳٫ قرار دادن دست و پای ترکخورده در آب گرم شده برگ چغندر، موجب برطرف شدن عارضه میشود
۱۴٫ ضماد برگ چغندر با عسل جهت رفع طاسی و زگیل مؤثر است و چنانچه با حنا مصرف شود برای رویاندن مجدد مو و نکویی آن تأثیر به سزایی خواهد داشت.
۱۵٫ کمک به حفظ سلامت سلولها
۱۶٫ کمک به حفظ سلامت کل بدن
۱۷٫ شستشوی سر با جوشانده برگ چغندر، شوره و چربی مو را از بین میبرد و ضد شپش است.
۱۸٫ کمک به جذب بهتر بسیاری از مواد مغذی
۱۹٫ کمک به درمان یبوست دائمی
۲۰٫ شستشوی معده
۲۱٫ چغندر لبویی حاوی مقدار زیادی عناصر معمولی و کمیاب همچون پتاسیم، گوگرد، ید، آهن و مس است
۲۲٫ مقوی برای کودکان و خانمهای ضعیف
۲۳٫ چغندر قرمز یا لبو به دلیل داشتن فیبر فراوان که خاصیت کاهش چربی خون را دارد و همچنین اسید فولیک، بهتر است در سبد غذایی بیماران قلبی و زنان باردار قرار بگیرد.
۲۴٫ درمانکننده التهاب مجاری ادرار است.
۲۵٫ برای درمان التهاب مثانه و بواسیر مفید است
۲۶٫ خوردن چغندر پخته، برای رعشه مفید است خصوصاً اگر برگ آن سرخرنگ باشد.
۲۷٫ چغندر مخلوط با آب هویج دفعکننده سنگ کیسه صفراست.
۲۸٫ برگ چغندر خام ورم طحال را بهبود میبخشد
۲۹٫ آب چغندر بهترین نوشابه و تقویتکننده بدن و دافع سموم بدن است (برای تهیه شربت چغندر، با آبمیوه گیری آب سه تا چهار عدد چغندر خام را بگیرید و آن را با یک لیوان آبمعدنی مخلوط کنید).
۳۰٫ لبو همچنین نقش بسزایی در درمان و پیشگیری از کبد چرب و کاهش چربی خون دارد.
۳۱٫ خواص آنتی اکسیدانی لبو برای پیشگیری از سرماخوردگی و تقویت سیستم ایمنی مفید است و همچنین در پیشگیری از آلزایمر و پارکینسون نقش دارد.
برای خرید بذر چغندر به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.
همچنین از راههای زیر نیز میتوانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:
۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:
https://www.instagram.com/zerafat.shop
۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:
۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳
توت فرنگی کاماروسا بسیار شیرین و درشت با رنگ قرمز ملایم است و یکی از محبوبترین ارقام برای کشت در گلخانه و فضای باز است. کاماروسا روزکوتاه است و میوههایی سفت و قرمز را به وجود میآورد و تا حدودی خودگردهافشان است ولی برای داشتن میوههای بهتر در گلخانه باید از زنبور استفاده کرد و همچنین در فضای باز بهطور معمولی گردهافشانی انجام میشود. توت فرنگی رقم کاماروسا مخروطی کشیده است و دارای عطروطعم خوبی است و بازارپسندی بالایی دارد. نامهای دیگر توت فرنگی که شاید نشنیده باشیم: چیلک، چلیک یا چیالک جنگلی، چَلَم و شالکَه.
بهطورکلی بذر توت فرنگی کاماروسا از طریق پاجوش، رانر (رونده) و تقسیم ریشه تکثیر میشود و کاشت بذر توت بخصوص برای کاشت تجاری مناسب نیست و تنها برای یادگیری و آموزش، کارهای تحقیقاتی، کاشت خانگی و… از کاشت بذر بهره میبرند. کاشت بذر توت فرنگی کاماروسا کمی مشکل بوده و به مبتدیان توصیه نمیشود ولی میتوانید برای شروع در بستههای کوچک تهیه نموده و شروع به کاشت توت نمایید. معمولاً بذرها بدون رفع نیاز سرمایی نیز جوانه میزنند ولی سرما دادن به بذر قبل از کاشت باعث بالا رفتن درصد جوانهزنی و موفقیت خواهد شد. توت فرنگی نیاز سرمایی کوتاهی دارد. ابتدا بذر توت فرنگی را به مدت ۱۰ تا ۲۰ روز در یخچال قرار میدهیم. بذرها را با همان بستهبندی میتوانید داخل یخچال قرار دهید یا اینکه آنها را درون ظرف دربدار شفاف که با پیت ماس پر شده است بکارید و سپس درون یخچال بگذارید.
گلدانی مناسب برای کاشت توت فرنگی در نظر میگیریم و با خاکی سبک آن را پر میکنیم. برای کاشت بذر توت فرنگی بهتر است از پیت ماس بهتنهایی یا از ترکیب زیر استفاده نمایید: کوکوپیت ۳۰ درصد + پیت ماس ۵۰ درصد + ۱۰ درصد ورمی کمپوست + ۱۰ درصد پرلیت دانهریز. خاک را در لیوان یکبار مصرف یا ظرفهای درب دار شفاف یا سینی نشاء بریزید و خوب آبیاری کنید. سپس بذرها را روی خاک قرار دهید و روی آن را کمی پیت ماس بریزید تا بذرها مخفی شود ولی زیر خاک نرود سپس با اسپری (افشانه) آب را بر روی خاک بریزید. کف ظرف کاشت باید برای خروج اضافی آب و عبور هوا سوراخ بهاندازه کافی داشته باشد. اکنون بر روی بستر کاشت مشمای پلاستیکی یا سلفون قرار دهید تا رطوبت خاک بالا رود. این کار به جوانهزنی و شکستن پوسته بذر کمک میکند.
تا قبل از جوانهزنی نباید اجازه دهید خاک خشک شود، آبیاری بیشازحد هم باعث مرگ و خفگی جوانه میشود. گلدان را باید در جایی پرنور و به دور از نور مستقیم آفتاب قرار دهید تا جوانه بزند. هنگامیکه گیاه دارای سه برگ شد میتوانید اقدام به جابجایی آن به گلدانی بزرگتر کنید. بعد از گل دادن گیاه توت فرنگی اولین کار حذف گلهای اولیه است این کار باعث میشود تا گیاه ریشه قویتری را به وجود بیاورد. معمولاً ۳ تا ۴ ماه بعد از کاشت بذر باردهی بوتهها شروع میشود. البته اکثراً گیاه توت فرنگی در سال اول میوه تولید نمیکند. بعد از آماده شدن نشاءها آنها را به باغچه یا گلدان بزرگتر یا... منتقل کنید. برای کاشت در فضای باز آفتابگیرترین نقطه از باغ را انتخاب کنید. میتوانید از مالچ پاشی پای بوتههای گیاه توت فرنگی برای کنترل رطوبت و گیاهان هرز بهره ببرید (میتوان از کاه استفاده کرد)
این میوه امروزه اغلب بهصورت هیدروپونیک (آبکشت) کشت میشود. ازآنجاکه در این نوع کشت اغلب شرایط محیط قابلکنترل است، نتیجه مطلوبتر است و میزان عملکرد بهصورت چشمگیری افزایش خواهد داشت. البته تنشهای موجود در طبیعت خود باعث افزایش طعم و بوی آن میشوند که با سیستم آبکشت این عطروطعم کاهش مییابد.
خواص توت فرنگی یکی آن که حاوی مقادیر زیادی آنتیاکسیدان، ویتامین و مواد مغذی است. توت فرنگی خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی، سکته مغزی، سرطان، فشارخون، یبوست و دیابت را کاهش میدهد. همچنین توت فرنگی به دلیل اینکه حاوی اسیدفولیک است، برای زنان باردار توصیه میشود. یکدانه توت فرنگی ۱۰۰ گرمی شامل تقریباً ۳۳ کیلوکالری انرژی، منبع عالی از ویتامین ث، منبع خوبی از منگنز است و میزان کمی از ویتامینهای دیگر و مواد معدنی موردنیاز در رژیم غذایی را فراهم میکند.
توت فرنگی به دلیل دارا بودن فیتو کمیکال، اثرات مثبت بسیاری بر روی مغز میگذارد و میتواند اثرات نامطلوب پیری بر مغز را کاهش دهد. توتفرنگی میوهای نسبتاً جدید است که تا ۲۵۰–۳۰۰ سال قبل به این شکل امروزی وجود نداشت و بیشتر موارد استفاده دارویی داشته است. در قرن چهاردهم در فرانسه توتفرنگیهای وحشی از جنگل به زمین زراعتی منتقل شد و از آن بهعنوان یک گیاه اهلی استفاده گردید. در جنگلهای شمال ایران توت فرنگی وحشی بهطور فراوان یافت میشود. به نظر میرسد که اولین رقم اصلاحشده در زمان صدارت اتابک اعظم از فرانسه به ایران آمد و به نام اتابکی خوانده شد.
برای خرید بذر توت و سایر درختان مثمر به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.
همچنین از راههای زیر نیز میتوانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:
۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:
https://www.instagram.com/zerafat.shop
۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:
۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳
شَنبَلیله یا شنبلید (نام علمی Trigonella foenum-graecum) گیاهی است از تیره Leguminosae. گیاهی است علفی به ارتفاع ۱۰ تا ۵۰ سانتیمتر با گلهایی منفرد و به رنگ روشن که رنگ میوههای آن زرد تا قهوهای است. این گیاه بومی ایران بوده و در بیشتر نواحی ایران از جمله آذربایجان، اصفهان، فارس، خراسان، سمنان و دامغان میروید و بهعنوان سبزی خوراکی کاشته شده و مصرف میشود. شنبلیله در کنار راهها نیز میروید و به این خاطر در قدیم به آن گل راهرو هم میگفتند. بذر شنبلیله یک بذر ارگانیک است. شنبلیله را میتوان بهصورت خام با سبزی خوراکی و همچنین پختهشده مصرف کرد. این گیاه دارای طعم معطری است. شنبلیله از جمله گیاهان بومی ایران است. گیاهی خوشخوراک که ارزش غذایی بالایی دارد. علاوه بر شاخ و برگ شنبلیله، دانه شنبلیله نیز سرشار از مواد مغذی است و قابلمصرف است. شنبلیله دارای مواد چربی، نشاسته مواد ازت و فسفر به همراه ماده به نام گونل لین است.
متأسفانه این روزها برخی اخبار مبنی بر آبیاری سبزیها با آب فاضلاب و ناسالم بودن آنها به گوش میرسد. بنابراین بهتر است امسال برای کاشت سبزی مصرفی خودمان دست به کار شده و دیگران را نیز به کاشت سبزی جات در منزل و آپارتمان تشویق کنیم. مشاهده رشد هر روزه سبزیها در گلدان و برداشت و مصرف آن یکی از راههای یافتن آرامش در این ایام است. اگر میخواهید سبزیهایتان را پشت پنجره و تو گلدانهای زیبا پرورش بدهید بهتر است از خاک آماده و تمیز استفاده کنید تا فضای آپارتمان از حشره و موجودات دیگر پر نشود. بهترین خاک برای کاشت سبزی شنبلیله کمپوست آماده است. اگر فقط میخواهید چند نمونه سبزی بکارید بدون شک ریحان سبز یا بنفش، تربچه، جعفری و شاهی اولین انتخابها هستند. برای اینکه سبزیهای شما همیشه سبز و شاداب و از بیماری و آفات به دور باشند میتوانید از کود NPK همانند ۲۰-۲۰-۲۰ استفاده کنید.
بذر معمولی سبزی معمولاً بهصورت کیلویی عرضه میشود و ناخالصی دارد و بخشی از آن را تخم علف تشکیل میدهد و نسبت به بیماریها مقاومت پایینی دارد و انتخاب مناسبی برای کاشت شنبلیله در آپارتمان و ابعاد کوچک مثل گلدان نیست. برخلاف تصور خیلی از ما بذر اصلاحشده به معنای دستکاری ژنتیکی و تراریخته نیست. بلکه به معنای دقت در بذرگیری و انتخاب محصول مناسب برای بذرگیری است و گرده افشانی و تلقیح بهصورت علمی و بر اساس استاندارهایی انجام میگیرد. درنتیجه بذر اصلاحشده نسبت به بیماری و آفات مقاوم است و درصد خلوص بالاتری دارد. همچنین از نظر رنگ و شادابی برتر از بذرهای معمولیاند. درنتیجه انتخاب مناسبتری برای کاشت بوده و تجربه بسیار خوبی از کاشت را به همراه دارد.
بذر، خاک استاندارد (کمپوست پیشنهاد میشود)، گلدان مناسب، دستکش، آبپاش کوچک، بیلچه و الک تنها ابزارهای کاشت شنبلیله در آپارتمان هستند. ابتدا بذرها را برای مدت ۱۰ ساعت و حداکثر ۳ روز خیس میکنیم. خاک را الک کرده تا نرم و یکدست شود. گلدان موردنظر را از خاک مرغوب (کمپوست آماده) پر میکنیم (بیش از ۳/۴ گلدان). گلدان انتخابی باید زهکشی خوبی داشته باشد (در انتهای آن سوراخ مناسبی برای خروج آب اضافی باشد). سپس اقدام به آبیاری گلدان میکنیم تا آب کاملاً از گلدان خارج شود. بعد از چند ساعت از آبیاری گلدان بذرها را بر روی خاک میریزیم و حداکثر به ارتفاع دو برابر طول بذرها روی آن خاک میریزیم. ریختن خاک زیاد روی بذرها باعث خفه شدن آن شده و نمیتوانند رشد کنند. سپس با افشانه آب را بر روی سطح خاک اسپری کنید به صورتی که مطمئن شوید آب به بذرها رسیده و این کار را هر روز یا روزی دو بار انجام دهید. قبل از سبز شدن بذر سبزی نباید اجازه دهید سطح خاک خیلی خشک شود در این صورت از جوانه زدن خبری نیست. آبیاری زیاد نیز باعث میشود هوا به بذرها نرسد و خفه شوند و جوانهزنی صورت نگیرد. هنگامیکه سطح خاک خشک شد اقدام به آبیاری مجدد کنید. البته میتوانید بدون خیس کردن بذرها در آب، آنها را بهصورت دست پاش بر روی سطح خاک بریزید و با چنگال سطح خاک را زیرورو کنید تا بذرها به زیر خاک بروند. کوددهی را از هفته دوم بعد از جوانهزنی شروع کنید.
برای این کار بهتر است ابتدا مقداری خاکبرگ یا کمپوست یا کود حیوانی بر روی باغچه ریخته و با بیلچه خاک را زیرورو میکنیم و سپس خاک را نرم و تخت و یکدست میکنیم. بذرها را بهصورت دست پاش و یکنواخت در محل موردنظر ریخته و سپس با شن کش یا چنگال خاک را با آرامی زیرورو میکنیم تا بذرها به زیر خاک بروند. سپس بهآرامی اقدام به آبیاری میکنیم بهصورتی که آب بذرها را جابجا نکند و با خود نبرد. تا قبل از سبز شدن باغچه بهتر است هر روز یا روزی دو بار باغچه را آبیاری کنیم.
برای برداشت سبزی بهخصوص در اولین برداشتها بهتر است از قیچی استفاده کنیم زیرا بذرها زیاد در عمق قرار نداشته و ریشه قوی نداشته درنتیجه ممکن است از خاک دربیایند. برای برداشت سبزیها را نباید از ریشه دربیاوریم بلکه تنها نوک آن را جدا کنیم و مصرف کنیم. بعد از گذشت چند روز از برداشت سبزی، مجدد میتوانیم آن را برداشت کنیم و سبزیها دوباره سبز میشوند.سبزی ها اگر چیده و سرگیری نشوند به گل می روند البته گل های شنبلیله زود ظاهر می شوند.
لاغری: اگر به دنبال یک راه طبیعی برای کاهش چربیهای بدن و افزایش توده عضلانی میگردید، به شما پیشنهاد میکنیم که شنبلیله را هم در برنامه غذاییتان بگنجانید. نتایج مطالعهای که بهتازگی در مجله انجمن بینالمللی تغذیه وزشی نشان منتشر شده است نشان میدهد که شنبلیله به میزان قابلتوجهی بر بالا بردن مقاومت بدن، کاهش چربیها و افزایش تودههای عضلاتی بدون چربی تأثیرگذار است.
دیابت: یکی دیگر از ویژگیهای شنبلیله، جلوگیری از ابتلا به دیابت و کنترل آن است. این سبزی خوش عطر میتواند سبب تحریک تولید انسولین و کاهش جذب قند در معده شود. این گیاه حاوی یک اسید آمینه ویژه است که مانع مقاومت بدن به انسولین میشود.
حملههای قلبی: متخصصان تغذیه میگویند شواهدی وجود دارد که نشان میدهد شنبلیله میتواند با کاهش سطح کلسترول مضر و تریگلیسیرید از حملههای قلبی و سکتههای مغزی جلوگیری کند. البته افراد مبتلا به برخی بیماریهای خاص قلبی و عروقی بهتر است پیش از مصرف شنبلیله با پزشک خود مشورت کنند. بیماریهای زنان و بارداری: مصرف شنبلیله در طول یک ماه، با تعادل هورمونها، به کاهش علائم سندرم پیش از قاعدگی و حتی یائسگی کمک میکند. اگر باردار هستید و برای نخستین بار قصد دارید از شنبلیله استفاده کنید، بهتر است پیش از مصرف آن با پزشکتان مشورت کنید؛ اما متخصصان تغذیه میگویند شنبلیله یک سبزی همهکاره است که میتواند زایمان طبیعی را آسانتر کند. همچنین به گفته آنان شنبلیله در تقویت جریان شیر در زنان شیرده تأثیر قابلتوجهی دارد.
افزایش حجم پستان: متخصصان زنان و زیبایی میگویند که شنبلیله میتواند در رشد طبیعی پستان تأثیرگذار باشد. این پزشکان ادعا میکنند که شنبلیله بهعنوان یک مکمل میتواند بهطور منظم سبب تحریک تولید سلولهای جدید پستان شود.
سلامت مردان: شنبلیله دارای فتوشیمیهایی به نام ساپونین است. پژوهشها نشان میدهد که ساپونین بر فعال کردن هورمونهای مردانه، افزایش تمایلات جنسی و افزایش عملکرد جنسی مردان تأثیرگذار است. یک تحقیق یکپارچه در مرکز پژوهشی طب بالینی و مولکولی استرالیا نشان داد مردانی که بهطور مرتب در طول یک دوره شش هفتهای دو بار در روز شنبلیله استفاده میکردند تا ۳۰ درصد افزایش عملکرد جنسی را تجربه کردهاند.
شنبلیله به صورت های مختلفی مانند شنبلیله تازه، دمنوش شنبلیله، عرق شنبلیله، شنبلیله خشک و روغن شنبلیله مورد مصرف قرار می گیرد.
برای خرید بذر شنبلیله و سایر سبزی جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.
همچنین از راههای زیر نیز میتوانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:
۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:
https://www.instagram.com/zerafat.shop/
۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:
۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳