طالبی با نام علمی Cucumis Melo Var.Cantalupensis مانند بقیه گیاهان خانواده Cucurbitaceae طالب آبوهوای گرم و آفتابی است. آنها گیاهان یکسالهاند و احتیاج به فصل رشد طولانی دارند. طالبی بومی آسیا و بهاحتمالزیاد ایران است. طالبی در مناطقی کاشته میشود که بین آخرین سرمای بهاره و او بین سرمای پاییزه حدود ۱۴۰ روز فاصله باشد. هوای مرطوب مناسب رشد آنها نیست و میوه آنها در این نوع هوا شیرین نمیشود ضمن اینکه هوای مرطوب در آنها موجب اشاعه بیماریهای قارچی میشود. هوای گرم و خشک باعث شیرینتر شدن میوه در این گیاه میگردد. همینطور هوای ابری مناسب رشد خربزه نیست. این گیاه یکپایه بوده و گلهای نر و ماده از هم جدا و حشرات در گردهافشانی آنها نقش دارند. طالبی سمسوری یا Magenta Melon شبیه یک توپ گرد بوده و دارای یک گوشت نارنجی و آناناسی و شیرینمزه است. پوست آن نازک و دارای عطر دلنشینی بوده و رنگ پوست آن سفید و دارای شیارهای موازی و سبز است. هرچه رنگ آن زرد روشنتر باشد رسیدهتر و شیرینتر است. این رقم زودرس و شیرین بوده و کامل مناسب و سازگار با آبوهوای ایران تولید شده است.
پوشش دهی برگی عالی که از آفتابسوختگی میوه جلوگیری میکند.
میوهای گرد شکل همراه با رگههای جذاب.
حفره تخم نسبتاً کوچک همراه با گوشتی سفت.
میوه دهی بالا همراه با بوتهای قوی.
میانرس است (حدود ۹۵ تا ۱۰۵ روز بعد از کاشت طالبی).
توربندی مناسبی دارد.
بسیار شیرین و مطبوع است
هرچند که خربزه در طیف وسیعی از انواع خاکها کشت میشود ولی تنها در خاکهای حاصلخیز که دارای مواد غذایی آلی و معدنی کافی باشند بهترین نتیجه را میدهند. بهترین زمین برای کاشت این گیاه خاکهای شنی و سبک با pH بین ۵/۵ تا ۷ است. در کشت باید به این نکته توجه کرد که خربزه در زمینهای سنگین و رسی رشد خوبی ندارد و باید کمی هوموسی و دارای مواد آلی باشد. خربزه از جمله صیفیهایی است که مواد غذایی زیادی از زمین جذب میکند، به همین دلیل استفاده از کودهای شیمیایی کامل ازت فسفر و پتاسیم توصیه میشود.
نور کامل و آفتاب مستقیم برای این گیاه مناسب است. هوای ابری و بارانی در موقع رسیدن میوه باعث میشود که خربزه طعم مطبوع و کیفیت لازم را پیدا نکند.
صرفنظر از اینکه در باغچه یا در گلدان میکارید همیشه خاک آن را باید مرطوب نگهدارید. مخصوصاً زمانی که گیاه در حال رشد است باید همیشه خاک آن خیس باشد. البته باید گلدان و یا خاک باغچه شما زهکشی مناسبی داشته باشد زیرا که آبیاری زیاد نیز موجب گندیدن گیاه میشود.
کاشت خربزه بهصورت مستقیم صورت میگیرد به خاطر اینکه ریشههای آن حساس به جابهجایی است. در مناطق معتدل بذر خربزه را مستقیماً در اواخر یا اواسط بهار در محل اصلی میکارند و در مناطق گرمسیر بذر طالبی در اواسط زمستان کاشته میشود. آبوهوای مناسب برای خربزه یک فصل نسبتاً طولانی عاری از یخبندان همراه با نور فراوان و حرارت هوای خشک و رطوبت کافی خاک است. کشت طالبی مانند بقیه گیاهان همخانواده بهصورت جوی پشته و کپهای و به روش نمکاری است. تعداد ۳ الی ۵ بذر خیسخورده در هر کپه کاشته میشود. بعد از سبز شدن تعداد بوتهها به ۲ یا ۳ و گاهی به یک بوته کاهش داده میشود و این زمانی است که بوته ۴ برگی شده باشد فاصله بین دو بته حدود ۶۰ تا ۱۰۰ سانتیمتر و فاصله دو خط کشت بین ۲ تا ۳ متر است. برای داشتن محصولی زودرس یا در مناطقی که دوره رشد کوتاه است میتوان در گلخانه یا شاسی داخل گلدانهای جیفی پات اقدام به کشت کرد و در زمان مناسب بوتههای آمادهشده در جیفی پات را به محل اصلی منتقل نمود. مقاوم کردن بوتهها قبل از انتقال به محل اصلی الزامی است.
مراقبتهای لازم پس از کاشت نشاء خربزه عبارتاند از آبیاری، دفع علفهای هرز و سله شکنی است. پس از کشت آبیاری اهمیت زیادی دارد. بهطوریکه یک دوره خشکی شدید باعث ریزش گلها و میوهها میشود. پس از انتقال نشا باید ابتدا روزانه آبیاری صورت گیرد و پس از آن بسته به نوع خاک و شرایط آب و هوایی هر ۷ روز یکبار باید آبیاری انجام گیرد.
زمان برداشت به عوامل مختلفی بستگی دارد، این گیاه گونههای زودرس، میانرس و دیررسی دارد. لذا موقع برداشت آنها به نوع واریته هم بستگی دارد. از دیگر عوامل زمان برداشت فاصله تا بازار مصرف است. اگر بازار نزدیک باشد بهتر است دیرتر برداشت شود تا شیرینتر شود و کامل برسد ولی درصورت دوری بازار مصرف توصیه میشود زودتر برداشت شود چون میوههای رسیده شدید در هنگام جابجایی آسیب میبیند.
از نظر خواص خربزه، طالبی یکی از بهترین منابع ویتامین آ است و مملو از بتاکاروتن بوده که در بدن تبدیل به ویتامین آ میشود. بتاکاروتن یک آنتیاکسیدان بسیار عالی است که از سرطان پیشگیری میکند، کلسترول را کاهش میدهد و درصد بیماریهای قلب و عروق را به طرز چشمگیری کم میکند. این ویتامین در بهبود بینایی و حفظ سلامت و طراوت پوست، نقش ارزندهای دارد. بهعلاوه بتاکاروتن بالای طالبی، مانع بروز آب مروارید در سالمندان میشود. طالبی همچنین حاوی ویتامین ث و علاوه بر آن، مواد مغذی دیگری مثل پتاسیم، اسید فولیک، فیبر، منیزیم، ید و ویتامینهای ب ۶ است. وجود مجموعهای از ویتامینها در خربزه و تخمه خربزه بهخصوص ویتامینهای گروه ب در این میوه، آن را به مادهای بسیار خوب برای تنظیم متابولیسم در بدن تبدیل کرده و ازاینرو میوهای بسیار مفید برای افزایش وزن کودکان و نوجوانان و افراد لاغر است.
طالبی میوهای خنک و اشتهاآور است و به دلیل دارا بودن درصد بالای آب، فیبر و مواد معدنی مناسب، ادرارآور و ملین است. مصرف این میوه همچنین به افرادی که از کمخونی رنج میبرند توصیه میشود. مطالعات نشان داده است که افرادی که از آسم رنج میبرند در صورت استفاده از میوههایی که خاصیت آنتیاکسیدانی بالایی دارند، کمتر دچار حملات تنفسی میشوند. ازاینرو مصرف طالبی برای کسانی که سل ریوی دارند، مفید است. طالبی و گرمک به دلیل دارا بودن مقدار زیادی فیبر برای کسانی که از یبوست رنج میبرند، مفید است. همچنین میوههایی که پتاسیم بالایی دارند نظیر طالبی، موز، سیب و… از بروز نارسایی قلبی جلوگیری کرده و در صورت بروز، از شدت آن میکاهند. ازآنجاکه کلسترول، فشارخون و هموسیستیئن بالا، زمینهساز بروز بیماریهای قلبی هستند، مصرف طالبی به دلیل دارا بودن مواد مغذی برای کنترل این سه فاکتور مفید است و در سلامت قلب نقش کارآمدی دارد. البته افرادی که از بیماری قند رنج میبرند در مصرف طالبی باید جانب احتیاط را رعایت کنند. همچنین دانشمندان با تحقیق بر پوست میوههایی مثل خربزه و طالبی دریافتهاند که پوست این میوهها میتواند منبعی برای مسمومیت غذایی باشد؛ ازاینرو شستن کامل میوهها بسیار توصیه میشود.
برای خرید بذر خربزه و سایر صیفی جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.
همچنین از راههای زیر نیز میتوانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:
۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:
https://www.instagram.com/zerafat.shop
۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:
۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳
شلغم گیاهی سرشار از خاصیت است. این سبزی در رنگهای مختلف سفید، بنفش در اندازههای مختلف دیده میشود که دارای خواص درمانی بسیاری است. شلغم از جمله صیفی جاتی است که در پاییز به بازار عرضه میشود و مورد مصرف قرار میگیرد. شلغم بنفش و سفید یک نوع شلغم به رنگ سفید و بنفش است. طعم آن شیرین ملس است. مناسب برای تازه خوری با آبلیمو و پخته با نمک میباشد.
کاشت
برای کاشت شلغم در باغچه ابتدا باید زمینی را که میخواهید بذر شلغم در آن بکارید را شخم بزنید و به خاک آن کود دامی اضافه کنید و خاک را خوب به هم بزنید تا کود با خاک ترکیب شود سپس خاک را خوب خورد کرده و سطح خاک را صاف کنید. توجه داشته باشید اضافه کردن کود دامی کهنه به خاک باعث رشد بهتر سبزی میشود. بذرها را بر روی بستری که آماده کردید بپاشید. بذرها خیلی نزدیک هم و فشرده پاشیده نشوند. بهترین فاصله برای تربها ۱۰ سانتیمتر هست؛ زیرا بعداز اینکه بزرگتر شدند توی هم رفته و رشد خوبی نخواهند داشت و محصول خوبی نمیدهند. کافی است بر روی بذر شلغم حدود نیم سانتیمتر کود دامی یا خاک بپاشید و بهآرامی خوب آب بدهید. بهتر است ۱۰ روز اول با آبپاش آبیاری بکنید تا بذرها جابجا نشوند. در حدود ۵ تا ۱۰ روز طول میکشد که بذرها سبز بشوند. بعد از اینکه بذرها سبز شده و کمی بزرگتر شدند اگر فاصله برخی شلغمها به هم نزدیک هست بهتر است برخیها را از خاک دربیاورید و تراکم را کمتر کنید.
برای اینکه شلغم به شما مغز خیلی خوب و حجیمی بدهد بذر شلغمها را بهتر است در گلدان نکارید یا اگر در گلدان میکارید حتماً گلدان شما بزرگ باشد و فاصله بین بوتههای شلغم بیشتر باشد و اگر بعد از سبز شدن دیدید فاصله نزدیک هست بخشی از آنها را دربیاورید تا خلوتتر شود. در دنیای امروز خیلیها آپارتماننشین هستند و ممکن است باغچهای برای کاشت سبزی نداشته باشند اما در گلدان و بستری کوچک هم میتوان سبزی کاشت. ابتدا گلدانی بهاندازه دلخواهتان تهیه کنید سپس خاکی مناسب (ترکیبی از ۶۰ درصد خاک باغچه – ۲۰ درصد ماسه -۲۰ درصد کود دامی) را درون گلدان بریزید و بذرها را روی خاک با فاصلهای بین ۵ الی ۱۰ سانتیمتر بپاشید و روی آن حدود نیم سانتیمتر کود دامی (اگر کود دامی در دسترس نبود از ورمی کمپوست استفاده کنید) یا خاک بریزید و خوب آب بدید بهتر است روی آن نایلون فریزر بکشید و کنار پنجره جنوبی یا بالکن بگذارید. حتماً به نور توجه شود چون که به نور زیادی نیاز دارند. در مجموع بهتر است در بالکن در مکانی با نور مستقیم آفتاب نگهداری شود. در صورت کمبود نور ساقهها بلند شده و سبزیها کیفیت خوبی نخواهند داشت.
شلغم توسط بذر پرورش داده میشود. این سبزی برای رشد کردن و جوانه زدن به میزان آب زیادی نیاز دارد. سطح خاک باید همیشه مرطوب باشد. شلغم این قابلیت را دارد تا در هر نوع خاکی کاشته شود؛ اما زمینهای با خاک سنگین که رطوبت را در خود نگه میدارند بهترین گزینه هستند. برای این منظور زمینهای رسی گزینه مناسبی هستند. شلغم در دمای ۱۵ تا ۱۸ درجه سانتیگراد بهخوبی رشد خود را ادامه میدهد. این سبزی هوای معتدل سرد را بیشتر میپسندد. شلغم برای رشد نیاز به نور کامل خورشید دارد.
مراقبتها
بذر مرغوب تهیه کنید.
قبل از کاشت بذر باید زمین را شخم بزنید و کودپاشی کنید.
از کودهای حیوانی تازه استفاده نکنید.
بعد از سبز شدن جوانهها باید بوتهها را تنک کنید.
اگر شلغم زیادی در زمین باقی بماند پوک میشود.
بهترین داروی سرماخوردگی میباشد.
درمانکننده جوشهای غرور جوانی است.
تخمدانها را تقویت کرده و برای باروری آماده میکند.
فیبر زیادی را دارد و در نتیجه رودهها را بهخوبی پاک میکند.
مسکن اعصاب است.
برونشیت و اسم را درمان میکند.
شلغم بهعنوان یک سبزی آنتی باکتریال شناخته شده است. ازاینرو در درمان گلودرد کاربرد دارد.
موجب تقویت حافظه و افزایش تمرکز میشود.
سیستم عصبی را کنترل و تقویت میکند.
شلغم خام سرشار از ویتامین C میباشد.
برای خرید بذر شلغم و سایر صیفی جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.
همچنین از راههای زیر نیز میتوانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:
۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:
https://www.instagram.com/zerafat.shop
۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:
۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳
کدو حلوائی سبز بهصورت پخته، سرخشده، کباب شده، تهیه سوپ کدو و انواع غذا مورداستفاده قرار میگیرد. پوست خارجی این کدو تنبل تیره بوده و دارای خطوط و شیارهای کم عمق و نقاطی پراکنده به رنگ روشنتر است. گوشت این کدو به رنگ زرد و نارنجی است و بافت آن شباهت زیادی با سیبزمینی دارد. این کدو نسبتاً فضای زیادی را اشغال میکند. این کدو شیرینمزه است و پوست آن ضخیم و گوشتی است. دانههای درون کدو تنبل هم خوراکی هستند. تخمه کدو که از همین دانهها تهیه میشود بهصورت تنقلات به مصرف میرسد. همچنین برگهای این گیاه و حتی گل آنهم مصرف خوراکی دارد. دوره کاشت تا برداشت کدو تنبل از ۸۰ تا ۱۱۰ روز است.
بیشتر کدوئیان زراعی برای رشد در دماهای از ۱۸ تا ۳۰ درجه سانتیگراد سازگار شدهاند و کمتر در دماهای پایینتر رشد میکنند و با یخبندان خسارت میبینند و از بین میروند. بذر کدو در دمای ۱۲ درجه سانتیگراد شروع به جوانه زدن کرده ولی دمای اپتیمم برای جوانهزنی ۳۳ تا ۳۴ درجه سانتیگراد است. رشد گرده در کدوها در دمای ۸ تا ۱۰ درجه سانتیگراد آغاز میشود، بهعبارتدیگر تلقیح این گیاهان برخلاف خیار (۱۴ تا ۱۵ درجه سانتیگراد) و طالبی (۱۸ درجه سانتیگراد) در دمای پایین نیز انجام میگیرد. طول دوره رویش نسبت به انواع مختلف آن متفاوت بوده و بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ روز است. مناطق آفتابی و زمینهای مرطوب برای کاشت این گیاه بسیار مناسب است (سطح آب زیرزمینی بیش از ۷۵ سانتیمتر). باید توجه داشت که این گیاه در مقایسه با سایر سبزیها بیشازاندازه نسبت به وزش باد حساس است. از این نظر کشت توأم با ذرت شیرین توصیه میشود. زمینهای نیمه سنگین و دارای هوموس کافی برای کشت این گیاه مناسب است. خاکهای حاصلخیز یا زهکشی خوب با دامنهای از پی اچ ۶٫۵ تا ۷٫۵ بهترین وضعیت برای رشد و باردهی خوب هستند. به علت نیازهای رطوبتی بالای این محصولات خاکهایی با ظرفیت نگهداری آب بالا و رطوبت ذخیره شده مناسب بازده محصولات بالایی دارند.
ابتدا تصمیم بگیرید برای کاشت کدو چه راهی را میخواهید انتخاب کنید. برای کاشت کدو دو را وجود دارد: میتوان از طریق بذر آن را کاشت و یا بوتههای کوچک و آماده آن را از بیرون تهیه کرد و در زمین کاشت. در زمان کاشت کدو شما میتوانید بذرها را بهصورت جوی و پشتهای یا بهصورت خطی بکارید که بستگی به میزان فضای شما دارد.
قبل از کاشت کدو خاک را با مالچ و کود باغبانی مخلوط کنید تا مواد مغذی برای رشد کدو تأمین شود. pH خاک را آزمون کنید و در صورت لزوم آن را اصلاح کنید. PH مناسب برای رشد کدو ۶ تا ۷.۵ است. اگر PH بیشتر از این مقدار بود مقداری آهک به خاک اضافه کنید تا PH پایین آید و اگر PH پایین بود خاک را با مقداری کود گیاهی مخلوط کنید تا PH به حد مناسب برسد. خاکی که کدو در آن کاشته میشود باید زهکشی خوبی داشته باشد. اگر خاک شما زهکشی خوبی ندارد، مقداری شن به خاک اضافه کنید تا به زهکشی خاک کمک کند.
بعد از گذشت سرما خاک را بهصورت جوی و پشتهای آماده کنید. به صورتی که پشتهها بهاندازه ۱۵ تا ۳۰ سانتیمتر از زمین فاصله داشته باشند و عرض آنها ۳۰ تا ۶۰ سانتیمتر باشد. فاصله پشتهها از هم را باید ۵۰ تا ۱۰۰ سانتیمتر در نظر گرفت. روی پشتهها گودالهایی به عمق ۳ سانتیمتر حفر کنید و در هر گودال ۴ یا ۵ بذر قرار دهید. فاصله گودالهای کاشت را ۷۵ سانتیمتر در نظر بگیرید. بعد از اینکه بذرها جوانه زدند و برگ واقعی تشکیل دادند، آنها را تنک کنید و دو یا سه بوته قویتر را نگهدارید. شما همچنین میتوانید ۴ تا ۶ هفته قبل از آخرین سرما، بذر کدو را در خانه بکارید و بعد از اینکه سرما بهطور کامل رفع شد، بوتههای کدو را به زمین اصلی منتقل کنید.
دانههای کدو سبز را میتوان بعد از رفع سرما در منطقه کاشت. دمای مناسب برای کاشت کدو ۱۳ درجه سانتیگراد است. در هر گودال دو یا سه بذر کدو را در عمق ۳ سانتیمتر با هم بکارید. فاصله گودالهای کاشت را ۷۵ سانتیمتر و فاصله ردیفها را ۹۰ سانتیمتر در نظر بگیرید. بعدازآن که دانهها جوانه زدند و برگ واقعی تشکیل دادند بوتهها را تنک کنید.
زمانی که نهالهای کدو به وجود آمدند اطراف آنها مالچ اضافه کنید. مالچ باعث حفظ رطوبت خاک میشود، همچنین باعث میشود دمای زمین ثابت بماند. این دو مورد باعث میشوند که گیاه کدو در زمان کوتاهتری محصول بدهد و باردهی بیشتری هم داشته باشد. بوتههای کدو در هر هفته به میزان ۲ اینچ آب نیاز دارند. اگر در منطقه شما بارندگی بهاندازه کافی انجام نمیشود، باید آبیاری دستی انجام دهید. با استفاده از شلنگ آبیاری را در زیر برگها انجام دهید. آبیاری بارانی ممکن است باعث ایجاد کپک پودری روی برگهای کدو شود. زمانی که کدوها کوچک هستند آنها را برداشت کنید زیرا طعم بهتری دارند و اگر برای فروش در بازار کاشت کدو را انجام میدهید، معمولاً کدوهای کوچک طرفداران بیشتری دارند و بهتر فروش میروند. زمانی که کدوها بهاندازه ۱۰ سانتیمتر شدند میتوانید آنها را برداشت کنید. با استفاده از چاقو کدوها را از بوته جدا کنید.
تنش رطوبت در اثر شرایط بسیار گرم و خشک تنشهای غذایی به دلیل کمبود عناصر غذایی میتواند موجب از بین رفتن میوه گردد. خسارت برخی آفات از قبیل مگس میوه و غیره میتواند میوهها را از بین ببرد. در شرایط مزرعه بوتهها کدو ظاهر سالم دارند، خوب رشد میکنند، گل میدهند اما خیلی از گلها دچار ریزش میشوند. میوهها ممکن است به ظاهر شروع به رشد نمایند اما وقتی تلقیح آنها کامل نباشد لذا پس از مدتی زرد شده و از بین میروند. گیاهان خانواده کدوئیان مانند خربزه، کدو، هندوانه و غیره بدون گردهافشانی قادر به تولید میوه نیستند. شرایط آبوهوا از عوامل مهم در موفقیت گردهافشانی میباشند. رطوبت زیاد موجب چسبیدن گردهها به هم شده و بهخوبی انتقال پیدا نمیکنند. کدوها برای گردهافشانی به فعالیت زنبورهای عسل نیاز دارند و زنبورهای عسل در آبوهوای ابری، سرد پرواز نمیکنند. در ضمن زنبورهای عسل به کاربرد حشرهکشها در زمان گلدهی حساس هستند و در اثر تأثیر سم از بین میروند و درنتیجه گردهافشانی بهخوبی انجام نمیگیرد.
گیاهان خانواده کدوئیان تکپایه هستند و گلهای نر و ماده بهطور جداگانه روی یک بوته ظاهر میشوند. ابتدا گلهای نر باز میشوند، به دنبال آن گلهای ماده باز میشوند. فقط زمانی گردهافشانی صورت میگیرد که گلهای نر و ماده در یک زمان باز شده باشند. گل ماده فقط به مدت یک روز باز است و بیشتر در ساعات ۹ صبح تا ۴ بعدازظهر دریافتکننده گرده است. در طی این مدت یک گل ماده برای دریافت گرده کافی جهت تشکیل یک میوه کامل نیاز به حدود ۱۵ بار بازدید زنبورعسل است. گلهای تلقیح نشده یا تلقیح ناقص دچار ریزش میشوند. موفقیت گردهافشانی در آبوهوای سرد کاهش مییابد. برای انجام موفقیت در گردهافشانی تنشها را به حداقل رساند، فاصله بوتهها را بهدرستی تنظیم نمود. مدیریت آفت و آبیاری را بهخوبی انجام داد. مصرف کود ازته به مقدار زیاد موجب رشد رویشی زیاد شده و در نتیجه تشکیل گل کاهش مییابد. از کندوهای زنبورعسل در مزرعه کدو استفاده شود و از کاربرد حشرهکشها در ساعات فعالین زنبورها و گردهافشانی بوتهها اجتناب گردد.
آبیاری منظم، بخصوص در شرایط خشک لازم است، هر چه میوهها بزرگتر که میشوند نیاز آنها به آب بیشتر میگردد و درنتیجه رقابت میوه بزرگ و کوچک جهت دریافت آب کافی میتواند موجب زرد و ریزش میوههای ریز گردد. کاهش تعداد میوههای روی یک بوته و رساندن تعداد آنها به یک یا دو عدد روی یک بوته یا ساقه موجب بزرگتر شدن میوه میگردد. برخی از عوامل موجب زرد شدن و ریزش میوه و یا از بین رفتن آن در بوتههای کدو میشوند. تنش رطوبت در اثر شرایط بسیار گرم و خشک، تنشهای غذایی به دلیل کمبود عناصر غذایی میتواند موجب از بین رفتن میوه گردد. خسارت برخی آفات از قبیل مگس میوه و غیره میتواند میوهها را از بین ببرد. کمبود کلسیم میتواند سبب پوسیدگی گلگاه، زرد شدن میوه کوچک و ریزش میوه گردد و دماهای بالا، تنش آب و استفاده زیاد از کودهای ازته و پتاسه میتواند مانع جذب کلسیم توسط گیاه از خاک شوند. در مورد رفع برخی کمبودهای عناصر غذایی بخصوص عناصر کلسیم و بور کودهای ذیل جهت تقویت رشد بوتههای کدو و جلوگیری از ریزش گل و میوه توصیه میشود. تکنوکل آمینو که ۱۰ درصد کلسیم و ۰.۲ درصد عنصر بور دارد. کود مایع کلسان که ۳۵ درصد کلسیم دارد. کود مایع بوران که ۱۰ درصد بور دارد.
کدوها به آب زیاد برای حداکثر رشد خود و میوهها نیاز دارند. اگرچه تا حدودی به خشکی متحمل هستند اما آبیاری منظم در طی فصل خشک برای دستیابی به عملکرد زیادتر توصیه میشود. آبیاری بیشازحد و ایجاد خفگی خفیف در ریشهها نیز موجب زرد و از بین رفتن میوههای کوچک میگردد. مزرعه را بهصورت شیاری به فاصله هر ۱۰-۷ روز به بسته به بافت خاک بهویژه در طی مراحل مهم رشد نظیر زمان کاشت، مرحله رشد رویشی، گلدهی و مراحل اولیه میوه دهی آبیاری کنید. در ضمن استفاده از بادشکنها بهصورت دائمی و موقتی میتواند به کاهش هدرروی آب و خسارت باد به گلها و میوههای جوان و ساقهها کمک نماید کاهش سرعت باد به فعالیت زنبورهای عسل کمک مینماید.
کدو حلوایی، سینه را نرم و اخلاط و سرفه را آسان میکند. اگر کدوحلوایی را پخته و بهصورت کرم بهصورت بمالید و نیم ساعت صبر کنید، رنگ چهره و رخسار باز شده و صورت براق و زیبا میشود، خوردن کدو موجب برطرف شدن غم و اندوه است. کدو برای درمان قولنج مفید است. مغز را تقویت میکند. روغن تخمه کدو برای تسکین درد بواسیر بسیار مفید است. خوردن کدو باعث تجدیدقوای جسمی و روحی بدن و موجب استحکام بافتهای بدن میشود. طبع کدو سرد است، صفرا را تسکین میدهد، شیره تخم کدو یبوست را برطرف میکند لذا باید صبح ناشتا یک فنجان از آن میل شود، ابنسینا کدو را برای رفع سرد درد و رفع بیخوابی و درمان خستگی اعصاب تجویز میکرد. برای مبتلایان به سنگینی معده و اسهال، گوشت کدو را تکهتکه کنید و در یک لیتر آنقدر بجوشانید تا نصف آب بخار شود و پس از صاف کردن آب آن را بگیرید و با مقداری شکر آن را شیرین کرده و هر وقت مایل بودید آن را مصرف کنید، آب کدویی که به این صورت به دست میآید برای تسکین درد بواسیر مؤثر است لذا نوشیدن سه بار در روز از آب کدو تجویز شده است.
از خواص کدو این که کمپوت کدو مخلوط با سیب از غذاهای مفید برای بیماران مبتلا به ورم پروستات است، آب کدو پخته ادرارآور بوده و برای رفع اختلالات کلیه و مثانه مفید است، کوبیده کدو برای درد سر و درد شقیقه بسیار سودمند است، مرهم کدو حلوایی برای درمان دمل مفید است. مربای کدو تقویتکننده بدن و اعصاب است. ترشی کدو اشتهاآور و هضمکننده غذا است. کدو حلوایی را پخته و بهصورت مرهم برای رفع ورم و التهاب در محل قرار میدهند، قرقره با آب کدوی پخته برای درمان گلودرد مفید است، سوخته شده پوست کدو برای بند آوردن خون اثر معجزهآسا و بسیار سریعی دارد بهطوریکه فوراً خونریزی را بند میآورد و دو لبه زخم را به هم میچسباند و سوزش و ناراحتی زخم را خیلی زود تسکین میدهد.
برای خرید بذر کدو به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.
همچنین از راههای زیر نیز میتوانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:
۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:
https://www.instagram.com/zerafat.shop
۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:
۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳
هندوانه با نام علمی Citrullus vulgaris متعلق به خانواده کدوییان یا Cucurbitaceae است. منشأ اصلی پیدایش هندوانه به عقیده برخی از محققین جنوب آفریقا و گروهی دیگر آن را بومی هندوستان میدانند. ریشه کلمه هندوانه از کلمه وانا به معنای هندوانه در زبان هندی است، ایرانیان قدیم به آن هندووانا میگفتند که امروزه به هندوانه تبدیل شده است. مدارکی از کاشت هندوانه در نیل از پیش از هزاره دوم (پیش از میلاد) یافت شده است. دانههای هندوانه در محل دودمان دوازدهم مصر و در مقبره فرعون توتعنخآمون یافت شده است. هندوانه گیاهی است خزنده که طول شاخههای خزنده آن شاید به ۴ متر هم برسد. ریشه هندوانه عمیق بوده و در برخی خاکها به یک متر هم میرسد. برگهای آن قلبی شکل با بریدگی عمیق است. گلهای نر و ماده آن جدا از هم ولی روی یک پایه قرار دارند. هندوانه یکی از انواع صیفیجات شیرین است که در جالیز رشد میکند. در گذشته هندوانه را با نام تربوزه میشناختند که امروزه در افغانستان و تاجیکستان به هندوانه تربوزه میگویند. هندوانه انواع مختلفی دارد که از نظر ضخامت پوست، اندازه، رنگ، اندازه دانهها، طعم، مزه و… با یکدیگر تفاوت دارند. این محصول در بهار در شهرهای جیرفت و کهنوج، میناب، ایرانشهر و دزفول، در تابستان در ورامین، سمنان، مشهد، اصفهان، همدان، تبریز، میاندوآب، در پاییز در دزفول و زمستان در میناب، جیرفت و کهنوج تولید میگردد.
هندوانه ابوجهل میوهای تلخمزه است که در فارسی با نامهای خربزه روباه، کدوی تلخ و سیب تلخ و در عربی با نامهای حنظل، مراره الصحاری و علقم و در فرهنگ اچمیزبانهای جنوب ایران به نام خزَرَ (تلفظ: Khazara) نام برده شده است. هندوانه ابوجهل از راسته کدوئیها (Cucurbitales) از تیره کدو (Cucurbitaceae)، از سرده سیترولوس (Citrullus) بوده و نام علمی آن Citrullus colocynthis است. مصرف آن باعث کولیت شدید شده و به علت مواد سمی خطرناک است. نام نوعی گیاه بالارونده بومی حوضه مدیترانه بهویژه ازمیر ترکیه، نوبه آفریقا و تریسته ایتالیا است. این گیاه از خانواده هندوانه است اما با هندوانه معمولی تفاوتهایی دارد شامل اندازه کوچکتر، جسم سفتتر و مزه تلخ.
هندوانه یک گیاه فصل گرم است. نسبت به گرما بیشتر از سایر گیاهان تیره کدوییان مقاوم است. این گیاه مخصوص مناطقی است که دارای تابستانی طولانی و گرم هستند. ازاینرو تابستانهای خشک و به نسبت مرطوب برای آنها مناسب است.
هندوانه خاکهای سبک و شنی را که از نظر مواد غذایی غنی هستند را میپسندد. در خاکهای رسی هم محصول خوبی میدهد. بهشرط آب زیرزمینی پایین باشد. بهترین pH برای هندوانه ۶ تا ۷ است. برای آمادهسازی زمین مثل خیار عمل میشود با این تفاوت که فاصله جویها بیشتر در نظر گرفته میشود که این فاصله شاید ۴ الی ۵ متر نیز برسد.
کاشت بذر هندوانه بسیار ساده است و بذرها بهسرعت جوانه میزنند. هندوانه با آفتاب کامل و خاک رسی شنی نیاز دارد. اگر فضای کافی برای کاشت هندوانه ابوجهل ندارید میتوانید با کمی مراقبت آن را در گلدان و در جایی نورگیر بکارید. هندوانه گیاهی یکساله و تقریباً رونده است که نحوه رشد آن شبیه تاک است درنتیجه برای کاشت در گلدان حتماً باید برای آن قیم (نگهدارنده) ببندید. همچنین برای جدا نشدن هندوانه از بوته در طول رشد نباید زیر آن خالی باشد، برای این کار میتوانید هندوانه را بعد از کمی درشت شدن درون تور قرار دهید و به محلی ببندید. برای کاشت هندوانه ابتدا بذر هندوانه ابوجهل آن را به مدت ۲۴ یا حداکثر ۴۸ ساعت در آب خیس نموده سپس گودالهایی به عمق ۲۰ سانتیمتر ایجاد کرده و تا ارتفاع ۱۵ سانتیمتر گودال را از خاک نرم و کود حیوانی پوسیده پر میکنیم. سپس ۲ تا ۳ عدد بذر هندوانه را داخل گودال قرار میدهیم بهطوریکه بذرها در عمق ۳ تا ۵ سانتیمتری قرار بگیرد و بر روی آن خاک نرم میریزیم.
هندوانه را معمولاً بهصورت مستقیم میکارند و نشاء گیری آن توصیه نمیشود. تا قبل از جوانهزنی بذرها نباید خاک خیلی خشک شود. درصورتیکه قصد کاشت در گلدان را دارید باید گلدانی بزرگ با ارتفاع حداقل ۳۰ و قطر ۳۰ سانتیمتر انتخاب کنید و حتماً گلدان را در محیطی قرار دهید که روزانه ۷ تا ۸ ساعت نور مستقیم خورشید داشته باشد. گلدان خود را باید با خاک بسیار غنی پر کنید. ترکیب کود حیوانی و خاک باغچه یا کمپوست برای کاشت هندوانه مناسب است. کود حیوانی حتماً پوسیده باشد. پس از رشد گیاهان و چهار برگه شدن آنها بوتههای ضعیف را با ناخن حذف کنید و بوته قویتر که رشد بیشتری در این مدت داشته را نگهدارید. حذف علفهای هرز اطراف بوته در طول دوره رشد هندوانه ضروری است. هندوانه رونده است و اگر در گلدان کاشتهاید باید بهوسیله قیم یا داربست مناسب بوته نگه داشته شود. همچنین هندوانه به دلیل وزن زیاد نباید آویزان باشد، بهتر است گلدان هندوانه در محلی قرار گیرد که بوته بر روی زمین رشد کند.
هندوانه برای رشد نیاز به آفتاب کامل و طولانی و گرما در طول روز دارد، هندوانه به سرما بسیار حساس بوده و با شروع سرما گیاه از بین میرود.
هندوانه در شهرهای شمالی کشور و شهرهایی که رطوبت بالایی دارند نیز رشد مناسبی داشته ولی رطوبت بالای هوا احتمال بیماریهای قارچی را نیز بالا میبرد که باید به این نکته توجه داشت.
بهترین دما برای جوانهزنی هندوانه دمای ۱۵ تا ۲۵ درجه است درنتیجه بعد از رفع سرمای زمستان و گرم شدن هوا اقدام به کاشت نمایید.
خاک هندوانه باید غنی باشد، برای این امر میتوان قبل از کاشت به زمین کشت مقدار کود دامی پوسیده اضافه کرد.
هندوانه باید بعد از رفع سرمای بهاره کشت شود، هندوانه را معمولاً بهصورت جوی و پشتهای میکارند.
فاصله بین پشتهها را ۵۰ تا ۱۵۰ سانتیمتر و فاصله بین بوتههای هندوانه را نیز معمولاً ۵۰ تا حداکثر ۱۰۰ سانتیمتر در نظر میگیرند.
اگر در شهری زندگی میکنید که تابستانهای کوتاهی دارد، باید چند هفته قبل از شروع فصل بهار اقدام به کاشت بذرها در گلخانه یا محیطی گرم بنمایید.
زمان برداشت هندوانه همیشه پرسش بوده، کشاورزان عزیز این زمان را بهصورت تجربی تشخیص داده ولی از چند راه میتوان به رسیدن کامل هندوانه و زمان برداشت آن مطلع شد:
با زدن ضربه به هندوانه باید صدایی خفه و بم شنیده شود، میوههای نارس صدای تیزتری دارند.
رنگ میوههای رسیده روشنتر و به زردی میزند.
قسمتی از میوه که بر روی زمین قرار دارد باید به رنگ زرد روشن باشد، میوههای نارس به رنگ سفید یا روشن هستند.
قسمت انتهایی ساقه که به میوه متصل میشود در هندوانههای رسیده خشکشده و به رنگ تیره است.
در این گیاه عصاره کوکوربیتاسین با خواص درمانی بیماری دیابت وجود دارد. میوه این گیاه دارای خاصیت مسهل قوی بوده و در موارد ضعف روده، فلج ناحیه امعاء و احشاء، آب آوردن نساج و بیماریهای کبدی به کار میرود. از دیگر خواص هندوانه ابوجهل، این گیاه اثر ضدویروسی، ضد میکروبی و ضد سرطانی دارد و عصاره تام گیاه هندوانه ابوجهل ممکن است برای مهار رشد و از بین بردن برخی از سلولهای سرطانی نظیر حنجره مؤثر باشد، تحقیقات پزشکان بیانگر آن بوده که مصرف گیاه هندوانه ابوجهل همراه با اشعه رادیواکتیو دارای اثرات متوقف کنندگی در رشد تومورهای سرطانی است.
پودر گیاه هندوانه ابوجهل بهعنوان ترکیب درمانکننده بیماریهای قند و دیابت توصیه میشود. مالیدن روغن آن همراه با سرکه دنداندرد را تسکین میدهد. این گیاه خلطآور بوده و در کاهش فشارخون و چربی خون مؤثر است. طبع آن خیلی گرم و خشک است، افراد سردمزاج باید از خوردن آن خودداری کنند. برای بیماران بلغمی مفید و مسهل بسیار قوی بلغم بوده و اخلاط بلغمی را از اعماق بدن خارج میکند. هندوانه ابوجهل یک آنتیبیوتیک قوی است. جهت درد سیاتیک از روغن این گیاه به محل عصب بمالند. برای درد مفاصل و نقرس با روغن میوه هندوانه ابوجهل ماساژ دهند و برای درد واریس از روغن آن بر قسمتهای واریس بمالند. برای درمان جذام از روغن آن بر پوست بمالند و حدود نیم گرم از گرد کاملاً ساییده شده آن همراه نشاسته یا صمغ عربی میل کنند، ریشه هندوانه ابوجهل پادزهر سم مار و عقرب است بهصورت دمکرده حدود ۴ گرم الی ۸ گرم میل کنند.
جهت بیماریهای سردرد و درد شقیقه و فلج و لقوه و صرع نیز مفید است. برای درمان صدا در گوش ۱ یا ۲ قطره از روغن این گیاه را در گوش بچکانند. برای جلوگیری از ریزش مو حدود نیم گرم از پودر کاملاً سائیده این گیاه همراه کمی ادویه با غذا میل شود. جهت جلوگیری از سفید شدن مو، میوه هندوانه ابوجهل را سوراخ کرده دانههای آن را بیرون آورده سپس با روغن زنبق داخل آن را پر و سوراخ را با قطعهای از میوه مسدود کنند آن را داخل خمیر گذاشته در آبجوش بگذارند بپزد سپس از روغن آن بهصورت خضاب استفاده کنند. جهت توجه جریان خون از مغز به سایر اندامها حدود نیم گرم از پودر کاملاً سائیده شده این گیاه همراه با کمی نشاسته میل شود. برای از بین بردن کک در اتاق برگ تازه هندوانه ابوجهل را میپاشند. جهت خارش پوست پودر هندوانه ابوجهل را با ماست مخلوط کرده بمالند. کسانی که سکته مغزی کردهاند نیم گرم همراه نشاسته با غذا ۴ روز در ماه میل کنند. برای بیماری قند نیم گرم همراه نشاسته با غذا ۷ روز در ماه میل کنند.
۲۰۰ گرم آب هندوانه ابوجهل ۱۰۰۰ گرم روغن کنجد یا زیتون را با حرارت غیرمستقیم یا با حرارت ملایم میجوشانیم تا آب تبخیر شود.
با وجود تأثیر مثبت هندوانه ابوجهل در کاهش میزان قند و چربی خون، اثرات سمی مصرف این گیاه روی قلب، کبد و دستگاه گوارش نیز مشاهده شده و مصرف زیاد و بیشازاندازه آن میتواند باعث مرگ شود و این از مضرات هندوانه ابوجهل است. بر اثر مصرف زیاد و خودسرانه آن علائمی چون درد معده، مدفوع آبکی یا خونی، استفراغ و نبض ضعیف گزارش شده است. با مصرف مقادیر بیشتر ضعف، غش، اختلالات حسی، گیجی، هذیان و اختلالات گردش خون مشاهده شده است. بروز دیگر عوارضی چون اگزمای پوستی، التهاب حاد کولون و سمیت کبدی و کلیوی نیز احتمال دارد. همچنین مصرف این میوه به دلیل احتمال سقطجنین در زنان باردار و به دلیل ورود ترکیبات سمی گیاه به شیر در دوران شیردهی توصیه نشده است.
میزان معین این میوه داروی بسیار خوبی برای رفع یبوست مؤثر بوده و چون خاصیت مسهلی آن بسیار قوی است برای کسانی که ورم روده دارند و خانمهای باردار مناسب نیست. در مورد تداخلات دارویی این گیاه مستندات علمی کافی وجود ندارد اما در برخی منابع آمده است این احتمال وجود دارد بر اثر مصرف همزمان هندوانه ابوجهل با دیگر داروهای ضد دیابت قند خون بیشازاندازه کاهش یابد. در ضمن از عوارض مصرف خودسرانه آن چون بهشدت محرک مخاط است خونریزی شدید گوارشی است. این میوه به دلیل سمی و مسهل بودن بالا بهتر است در قالب ترشی یا بهصورت تازه و خودسرانه مصرف نشود و عطاریها هم در زمان عرضه آن جانب احتیاط را رعایت کرده و بدون نسخهای که مربوط به مصرفکننده است این گیاه را ارائه نکنند.
برای خرید بذر هندوانه ذر انواع مختلف به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.
همچنین از راههای زیر نیز میتوانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:
۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:
https://www.instagram.com/zerafat.shop
۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:
۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳
هویج یک سبزی ریشهدار و یا غدهای خوراکی است که میتوان آن را خام یا خردشده یا رنده شده در سالاد خورد و بیشتر در پخت سوپها و خورشها کاربرد دارد. بتاکاروتن، دوپاری از ویتامین آ در هویج به فراوانی یافت میشود و رنگ نارنجی خاص این سبزی نیز به همین خاطر است. بهعلاوه هویج منبعی غنی از فیبر خوراکی، آنتیاکسیدانها و مواد معدنی به شمار میرود. هویج فرنگی گیاه علفی گیاهی و دوساله و محصول فصل سرد و گیاهی روزکوتاه و دارای تولیدمثل جنسی و خودگشن و از نظر جوانهزنی، برون جوانهزنی دارد. ریشه عمودی و ضخیم و ریشه اصلی عمیق و ریشههای فرعی اندک است. ریشه دارای رنگهای مختلف است. تشکیل برگ روزت در سال اول و دارای برگها متناوب و دندانهدندانه است. ساقه بی کرک و ارتفاع ساقه ۶۰ تا ۹۰ سانتیمتر و ساقه در سال اول کوتاه و در سال دوم طویل میشود. گلها هرمافرودیت و گلها سفیدرنگ و ریز و دارای ۵ گلبرگ و ۵ پرچم و مادگی ۲ برچه و گلآذین چتری که از داخل غلافی از رأس ساقه خارج میشود.
از لحاظ خواص هویج، این گیاه علاوه بر اینکه خوشمزه و دلچسب است برای سالاد و آبمیوه و سوپ نیز همیشه به کار می آید و برای سلامتی کلی بدن و پوست و چشم و دستگاه گوارش و دندان ها کاربرد دارد.
کاشت
هویج در انواع خاکها رشد میکند و بهتر است خاک دارای زهکشی خوبی باشد. خاک کاشت برای بذر هویج نباید سنگ یا کلوخ داشته باشد، نبود سنگ و کلوخ و خاک غنی و دارای مواد عالی باعث ایجاد ریشههایی صاف و خوشفرم میشود. میزان فشردگی خاک بر رشد و طول ریشه (هویج) مؤثر است. فشردگی خیلی کم یا خیلی زیاد برای رشد ریشه مضر است. در خاکهای بسیار فشرده ریشه بهصورت مخروطی و کوتاه و در خاکهای نرم، نازک و بلند میشود. آبیاری و رطوبت بسیار مهم است، آبیاری زیاد باعث کمرنگ شدن هویج و آبیاری کم باعث بدطعم شدن و تلخ و تند شدن هویج میشود. هویج را دو نوبت در سال اوایل بهار و اوایل پاییز میتوان کاشت، هویج را معمولاً بهصورت خطی یا ردیفی کشت میکنند و فاصله بین ردیفها را معمولاً کمتر از نیم متر و حدوداً ۴۰ سانتیمتر در نظر میگیرند. فواصل بین هر بوته هویج را نیز ۵ سانتیمتر در نظر میگیرند.
البته برای کاشت هویج در گلدان و باغچه بهتر است بذرها را بعد از خیس کردن یکروزه در آب بهصورت دستپاش بر روی سطح چاک بریزید و بر روی آن حداکثر دو برابر طول بذر هویج خاک نرم بریزید. اگر در باغچه اقدام به کاشت هویج میکنید قبل از کاشت خاک را به ارتفاع ۱۵ تا ۲۰ سانتیمتر زیرورو کنید تا نرم و یکدست شود. برای منظم شدن فضای کاشت و فشرده نشدن بوتههای هویج میتوانید بذر هویج فرنگی را با سه برابر خاک نرم مخلوط کنید و سپس آن را دستپاش کنید (بر روی خاک بپاشید).
برداشت
برداشت بعد از گذشت ۶۰ تا ۸۵ روز از کاشت بذر و زمانی صورت میگیرد که برگها از سبز به زرد تغییر یافته باشد. قطر ریشه هویجها باید به ۳٫۵-۲٫۵ سانتیمتر رسیده باشند. برای برداشت باید بستر را با آب بخیسانید. خاکهای اطراف ریشه را هنگام برداشت کنار بزنید. اگر هویج با شاخ و برگ برداشت شود، دستهای گفته میشود. اگر هویج بدون شاخ و برگ برداشت شود، کپهای میگویند. سر شاخه زنی در مزرعه و سر برگها جدا شده و ۲٫۵ تا ۵ سانتیمتر از ساقه باقی میماند و ساقه قبل از بستهبندی بریده میشود. هویج را در سطح وسیع با ماشین برداشت چغندرقند برداشت میکنند.
نگهداری پس از برداشت
قبل از نگهداری در انبار، انبار را با محلول ۲ درصدی سولفات مس تمیز میکنند. با شستشوی هویجها و سپس قرار دادن در کیسههای پلاستیکی، هویج را در انبار در دمای صفر درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی% ۱۰۰- ۹۵ به مدت ۴ تا ۶ ماه میتوان نگهداری کرد. هویج را دور از سیب، سیبزمینی، گلابی و سایر میوههایی که اتیلن تولید میکنند، دور نگهدارید. ماندن هویج برای مدت طولانی در انبار سبب کم شدن قند آن میشود. اگر هدف بذر گیری باشد، ریشههای خوب را جدا کرده و در بهار سال بعد این ریشهها کشت شده و در مرداد و شهریور بذر برداشت میشود.
برای خرید بذر هویج در انواع مختلف به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.
همچنین از راههای زیر نیز میتوانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:
۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:
https://www.instagram.com/zerafat.shop
۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:
۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳